پرتونگاری (Radiographic testing) یکی از کاربردیترین روشهای بازرسی زیر سطحی میباشد. در این روش از پرتوهای ایکس و گاما برای شناسایی عیوب درون قطعه استفاده میشود. پرتوها دارای طول موجهای بسیار کوتاه هستند و به همین دلیل انرژی بسیار زیادی داشته و قدرت نفوذ و عبور از درون قطعه را دارند. عبور این پرتوها از هر محیطی همراه با تضعیف و جذب قسمتی از آن توسط محیط است. میزان تضعیف تحت تاثیر چندین عامل است که شامل چگالی ، ساختار محیط و همچنین نوع، شدت و انرژی فوتون پرتو خواهد بود. اساس این روش تغییر ضریب جذب و تغییر در میزان اشعه عبوری از قسمتهای سالم و معیوب قطعه است. وجود هرگونه عیب که دارای چگالی متفاوتی با قطعه باشد باعث کاهش یا افزایش میزان اشعه عبوری از قطعه میشود. با استفاده از فیلم پرتونگاری این پرتوها ثبت شده و پس از ظهور فیلم میتوان به تفسیر عیوب پرداخت. فیلم پرتونگاری پس از ظهور بر اثر دریافت اشعه سیاه میشود و قسمتهایی که اشعه بیشتری دریافت کرده تیرهتر و قسمتهایی که اشعه کمتری دریافت کرده روشنتر خواهد شد. عیوبی مانند دانههای اکسیدی که چگالی بالاتری از قطعه دارند، دارای ضریب جذب بالاتری هستند و شدت اشعه عبوری را کاهش میدهند، در نتیجه این نقاط اثر روشنتری بر روی فیلم میگذارند و یا بالعکس عیوبی مانند حفره و مک گازی که دارای چگالی کمتری هستند اثر تیره تری بر روی فیلم میگذارند. با تفسیر دقیق فیلم و آشنایی با فرآیند انجام شده بر روی قطعه میتوان در مورد عیوب احتمالی موجود در درون قطعه اظهار نظر نمود.